Le Corbusier, czyli urodzony w 1887 roku w La Chaux-de-Fonds prekursor modernizmu Charles-Édouard Jeanneret-Gris, miał ogromny wpływ na architekturę mieszkaniową. Mówi się o nim, że zmienił oblicze francuskich miast (i nie tylko), nie posiadając przy tym dyplomu architekta. To, co dzisiaj uważamy za niski standard mieszkaniowy, wówczas było skokiem cywilizacyjnym. Dlatego też kolejne pokolenia architektów okrzyknęły go „papieżem modernizmu”.
Charles-Édouard Jeanneret-Gris znany na świecie jako Le Corbusier był jednym z najwybitniejszych architektów oraz designerów XX wieku. Początkowo miał iść w ślady ojca i zajmować się grawerstwem zegarków. Jednak zetknięcie się z architekturą, a następnie z Art Nouveau, przyczyniło się do zmiany zawodu Le Corbusiera. Podróże po Europie ukształtowały go jako architekta, który wyrzekł się wszelkich ornamentów i postawił na betonowe blokowiska.
Charles-Édouard Jeanneret-Gris przybrał swój pseudonim Le Corbusier w Paryżu 1920 r., zapożyczając go albo od nazwiska swojego kuzyna, albo od francuskiego słowa kruk, czyli „corbeau” (czasem podpisywał swoje listy głową kruka).
W niedługim czasie zaczął on ogłaszać swoje eseje-manifesty, a także projektować budynki, w tym znaną willę „Savoy”. Architektura Le Corbusiera charakteryzowała się prostymi bryłami oraz podstawowymi kolorami, zupełnie zmieniając dotychczasowe oblicze miast. Pragnął zniszczyć starą, brudną zabudowę miejską i wznieść w to miejsce nowoczesne, składane z elementów “domy-maszyny do mieszkania” (dzisiejsze „bloki”, czyli architektura mieszkaniowa, wzór funkcjonalności i piękna do naśladowania). Architektura Le Corbusiera oparta była na linii prostej i kącie 90° oraz pięciu zasadach: dom powinien stać na słupach, mieć wolną elewację (swobodne rozmieszczenie okien i drzwi), wolny plan (możliwość dostosowania rozkładu danych pomieszczeń do potrzeb użytkowników), posiadać podłużne, szeregowe okna, a także taras na dachu. Niestety większość jego projektów nie doczekała się realizacji, zaś te, które zrealizował, mocno odbiegają od wizji “domu-maszyny” (jak np. lekkie, estetyczne i funkcjonalne wille w Poissy oraz Garches).
Mówi się, że zabrał on ludziom domy, dając w zamian blokowiska, nazywane również przez samego Le Corbusiera „maszynami do mieszkania”. Dodatkowo projektował on również meble, będące uzupełnieniem praktyki architektonicznej. Stworzył on m.in. serię stołków, foteli, krzeseł, sof, szezlongów o metalowych konstrukcjach. Ta surowa estetyka mebli wydawała się w latach 30. nazbyt techniczna, choć obecnie uważa się je za przedmioty snobistyczne.
Dokonania Charlesa Edouarda Jeannereta, bardziej znanego jako Le Corbusier, wywołały wiele sporów, choć jego wpływ na współczesną architekturę pozostaje bezdyskusyjny. Podziwia się go za “grę brył w świetle” czy też ciekawe rozwiązania funkcjonalne, obarczając jednocześnie winą za niedogodności życia w blokach mieszkalnych (warto pamiętać, że żadnego osiedla jednak nie zrealizował).